PSYCHIATRIA / SEKSUOLOGIA

ZABURZENIA OSOBOWOŚCI

DEFINICJA

Osobowość to całość cech psychofizycznych człowieka.
To ukształtowane genetycznie człowieka i przez jego otoczenie. To intelekt, uczucia i wola. Odpowiada za poczucie bycia sobą. Jest stała i niezależna od danej sytuacji, bądź okoliczności. Zaburzenia osobowości są
zjawiskiem dość powszechnym, gdyż szacuje się, że problem dotyczy około 10% populacji.

Zazwyczaj ujawnia się w wieku młodzieńczym, w trakcie dojrzewania i utrwala się w wieku dorosłym. Same przyczyny zaburzeń są złożone i nie do końca wyjaśnione. Niebagatelne znaczenie mają czynniki genetyczne, jak i wpływ środowiska.

Często wiążą się z innymi zaburzeniami takimi jak uzależnienia, depresja, schizofrenia czy zaburzenia urojeniowe.

Zauważa się też bardzo duży odsetek chorych popełniających lub próbujących popełnić
samobójstwo.

OBJAWY 

Jaki zakres objawów obejmują poszczególne zaburzenia osobowości?

  • Paranoiczne, które cechuje nieufność wobec innych osób, ciągłe poczucie bycia
    atakowanym.
  • Schizoidalne, objawia sie wycofaniem z relacji z innymi ludźmi, to także niechęć do
    doświadczania przyjemności.
  • Schizotypowe, które objawiają się lękiem społecznym, a także niezrozumiałymi,
    uznawanymi za dziwaczne językiem lub zachowaniami.
  • Antyspołeczne, cechujące się skrajną emocjonalnością taką jak wysoka agresja,
    impulsywność lub przeciwnie chłodem emocjonalnym, przy jednoczesnym braku
    poszanowania praw i norm społecznych.
  • Narcystyczne, to wzmożona potrzeba bycia podziwianym oraz uzależnienie samooceny od
    opinii osób postronnych. Występuje w połączeniu z brakiem empatii względem innych.
  • Obsesyjno-kompulsywna, objawia się nadmiernym perfekcjonizmem, potrzebą sprawowania
    kontroli nad innymi.
  • Zależne, to nadmierne podporządkowywanie się, wykazywanie wielkiego przywiązania, w
    zamian za bycie objętym opieką.
  • Osobowość lękliwa, objawia się przede wszystkim wyjątkową wrażliwością na krytykę,
    powodującym poczucie nieprzystosowania i izolację społeczną.
  • Histrioniczne, to zaburzenie zbliżone do narcystycznego ze względu na potrzebę skupiania
    na sobie uwagi innych, to także wyjątkowo chwiejna uczuciowość.
  • Osobowość chwiejna emocjonalnie to dominujące poczucie niespełnienia, ciągłe
    angażowanie się w intensywne i nietrwałe związki, to niestabilność emocjonalna z tendencją
    do impulsywnych zachowań.

LECZENIE

Przy diagnostyce niezbędna jest pomoc specjalisty, aby rozróżnić typ zaburzenia, gdyż
granice między nimi są wyjątkowo zatarte. Podstawą leczenia jest psychoterapia mająca na
celu ograniczenie występowania objawów i pomoc w codziennym funkcjonowaniu. Często
wspierana farmakoterapią.